به چه نحو سرماخوردگی را از حساسیت فصلی تشخیص دهیم

خرید ادکلن

حساسیت فصلی

به چه نحو سرماخوردگی را از حساسیت فصلی تشخیص دهیم براي حساسيت فصلي دارو برای حساسیت فصلی علائم حساسیت حساسیت بهاری علایم حساسیت

دکتر غلامرضا معصومی متخصص طب اورژانس با بیان اینکه پاییز و بهار دو فصل حساسیت‌زای سال هستند، گفت: باید توجه کرد که حساسیت با سرماخوردگی و آنفلوانزا در این دوفصل تفاوت‌های مشخصی دارند. در بهار معمولا حساسیت نسبت به سرماخوردگی و آنفلوانزا بیشتر است و در پاییز برعکس. حال وجود علائم مشابه بعضا تشخیص این دو را سخت می‌کند. به خصوص که در مواردی هر دو مورد را داریم.

وی با بیان اینکه حساسیت فصلی معمولا در کسانی که سابقه قبلی‌اش را داشته‌اند، رخ می‌دهد، افزود: علائم این بیماری درمواردی شبیه آنفلوانزاست؛ آبریزش از بینی، بدن درد، سرفه و خلط از جمله این علائم محسوب می‌شوند. حساسیت فصلی معمولا همراه تب و به خصوص تب بالا نیست، مگر اینکه با آنفلوانزا یا بیماری‌های ویروسی و میکروبی دیگر همراه شود. باید توجه کرد که علائم حساسیت مشابه آنفلوانزا به صورت ناگهانی آغاز می‌شود و معمولا شروع پر سروصدایی هم دارد. در بعضی موارد این علائم در حدی است که فرد را از کارهای روزمره باز می‌دارد.

روش تشخیص حساسیت فصلی از سرماخوردگی

پیشگیری از حساسیت معمولا کار راحتی نیست؛ چرا که نه‌تنها پیدا کردن ماده حساسیت‌زا که مسبب ایجاد حساسیت شده، به سختی امکان‌پذیر است، بلکه بعد از پیدا کردن آن معمولا جلوگیری از تماس فرد با ماده حساسیت‌زا نیز بسیار مشکل است. شاید بهترین راهی که فعلا برای پیشگیری از حساسیت وجود دارد، شروع درمان در افرادی با سابقه حساسیت فصلی، قبل از شروع فصل بهار و پاییز است.

وی با بیان اینکه درمان‌های متعدد برای جلوگیری از شروع علائم حساسیت و برطرف کردن آنها پس از شروع وجود دارد، گفت: این درمان‌ها شامل روش‌های سنتی و استفاده از گیاهان دارویی مختلف، شسشتوی دایمی بینی با نرمال سالین در فصل‌های بهار و پاییز و درمان‌های دارویی مختلف با طیف وسیعی از داروها است. البته این داروها نیز عوارضی هم مانند سردرد، عفونت، تهوع، اسهال، درد عمومی، درد شکم، گیجی، درد عضله، تب، استفراغ، علائم آنفلوانزا، کهیر، سرفه و … را هم در بر دارد.

آلرژی چیست؟

آلرژی واکنش سیستم ایمنی بدن است و هنگامی ایجاد می شود که سیستم ایمنی ماده ا ی را که معمولاً برای بدن بی ضرر است اشتباهاً به عنوان ماده ای زیان آور شناسایی می کند و بر علیه آن وارد عمل می شود. بدن انسان به طور معمول در مقابل عوامل مضری مانند ویروسها و باکتریها از خود دفاع می کند. اما گاهی اوقات این دفاع در مقابل مواد بی ضرری مانند گرد و غبار، کپکها، یا گرده ی گیاهان صورت می گیرد. سیستم ایمنی بدن در مقابل این مواد واکنش نشان داده و مقدار زیادی پادتن می سازد . پادتن مانند اسلحه ای به آنها حمله ور می شود تا آنها را از بین ببرد. هر پادتن برای ماده ی ویژه ای ساخته می شود و مخصوص همان ماده ای است که موجب آلرژی می شود. به موادی که واکنش آلرژیک ایجاد می کنند، اصطلاحاً آلرژن گفته می شود. در فرایند دفاع، واسطه های التهابی شیمیایی مانند هیستامین، و سایر موادی که از گلبولهای سفید ترشح می شوند، موجب ایجاد علائم نا مطبوعی می شوند. افراد مستعد به آلرژی این علائم را تجربه می کنند.

واکنش آلرژیک کجا و چرا ایجاد می شود؟

یک واکنش آلرژیک ممکن است در هر نقطه از بدن اتفاق بیفتد. مانند پوست، چشمها، دیواره ی معده، بینی، سینوسها، گلو، ریه ها.
در واقع سلولهای ایمنی در این قسمتها واقع شده اند تا با عوامل مهاجمی که از طریق استنشاق یا بلع وارد می شوند و یا در تماس با پوست قرار می گیرند مقابله کنند. واکنش سلولهای ایمنی در مقابل آلرژن منجر به ایجاد علائم می شود.

آلرژی چه علائمی ایجاد می کند؟

١- گرفتگی و احتقان بینی، عطسه، خارش بینی، ترشح از بینی، خارش گوشها یا سقف دهان.
٢- التهاب ملتحمه ی چشم، که چشمها قرمز و مرطوب به نظر می رسند و گاهی ترشح و خارش دارند.
٣-التهابهای پوستی، که نواحی از پوست خشک، قرمز و خارش دار می شود.
٤- کهیر ، ضایعات خارش دار پوست.
٥- التهاب تماسی پوست، در اثر تماس با ماده ی به خصوصی، تحریک و خارش رخ می دهد.
٦- آسم، مشکل در تنفس به صورت کوتاه شدن نفس، سرفه و خس خس سینه روی می دهد.

چه چیزهایی واکنش آلرژیک ایجاد می کنند؟

اگرچه صدها ماده ی معمولی می توانند آغازگر واکنش آلرژیک باشند، موادی که شایعتر هستند و آلرژن نامیده می شوند شامل این مواد هستند.
– دانه ی گرده گیاهان.
– کپک ها.
– گرد و غبار خانگی، جانداران میکروسکوپی مانند مایت و گرد و غبار حاوی مواد دفعی و اجزای بدن آنها.
– پروتئینهای حیوانی، روغن و مواد دفعی حیوان.
– مواد شیمیایی صنعتی.
– غذاها و داروها.
– پر پرندگان.
– سوسکها و مواد دفعی آنها.

چه کسانی در معرض آلرژی هستند؟

آلرژی می تواند در هر فردی بدون توجه به سن، جنس، نژاد یا وضعیت اقتصادی-اجتماعی روی دهد. معمولاً آلرژی در بچه ها شایعتر است اما می تواند برای اولین بار در هر سنی رخ دهد و یا سالها پس از بهبودی عود کند. عوامل ژنتیکی در این زمینه دقیقاً شناخته نشده اند، اما به نظر می رسد زمینه ی خانوادگی و ارثی در این مورد وجود داشته باشد. ممکن است هورمونها، استرس، سیگار، عطرها و اسانسها، یا سایر محرکهای محیطی در ایجاد آلرژی در افراد مستعد نقش داشته باشند. اغلب علائم آلرژی به تدریج در طول یک دوره ی زمانی شکل می گیرند.
افرادی که از آلرژی رنج می برند ممکن است آنقدر به علائم خود عادت کرده باشند که علائم مزمنی مانند عطسه یا گرفتگی بینی را غیر معمول تصور نکنند. با کمک پزشکان می توان علائم آلرژی را کنترل یا از ایجاد آنها پیشگیری کرد و کیفیت زندگی را بهبود بخشید.

آلرژی چگونه تشخیص داده می شود؟

معاینه و گرفتن تاریخچه ی بیماری توسط پزشک انجام می شود. ممکن است پزشک از آزمایشهایی مانند تست پوستی یا نوعی آزمایش خون استفاده کند. هر کدام از تستها روشی برای اندازه گیری سطوح پادتن فرد بر علیه آلرژنهای خاص است.

درمان آلرژی چیست؟

درمان آلرژی با توجه به سن، جنس، سابقه ی پزشکی، وسعت بیماری، تحمل بیمار در مورد داروها، درمانها و فرایندهای درمانی و طول دوره ی بیماری توسط پزشک انجام می شود. دوری از مواد آلرژن، بسیار کمک کننده است. داروهای خاصی بسته به علائم آلرژی مورد استفاده قرار می گیرند