از چه زمانی کودک می‌تواند پنیر بخورد
خرید ادکلن
از چه زمانی کودک می‌تواند پنیر بخورد
از چه زمانی کودک می‌تواند پنیر بخورد بهترین پنیر برای کودکان دادن بستنی به نوزاد زمان دادن گردو به نوزاد دادن پنیر به نوزاد پنیر برای نوزاد
مادرها همیشه برای دادن خوراکی‌های مختلف به کودکانشان حساسیت به خرج می‌دهند و نگران هضم آن در معده کودک هستند. در این مطلب، بهترین زمان برای دادن پنیر به کودک و مزایای آن را بررسی می کنیم.معمولا بین ۶ تا ۹ ماهگی که کودک توانایی جویدن و خوردن غذاهای مختلف را پیدا می‌کند، می‌توان پنیر را به رژیم غذایی اش اضافه کرد. البته بیشتر متخصصان توصیه می‌کنند برای دادن پنیر به کودک تا یک سالگی صبر کنید.
از آن جا که پنیر از شیر گرفته می‌شود و شیر یکی از علت‌های ناراحتی معده و دل درد در کودکان است، متخصصان توصیه می‌کنند پنیر دادن به کودک را خیلی زود شروع نکنید، البته متخصصان تغذیه اعتقاد دارند در زمان تبدیل شیر به پنیر با شکسته شدن پروتئین‌های شیر که باعث دل درد می‌شود، مشکلی برای کودک ایجاد نخواهد شد.از طرف دیگر برخی کودکان از بدو تولد به شیر و لبنیات حساسیت دارند بنابراین برای دادن پنیر به کودکانی که دچار حساسیت هستند باید بیشتر صبر کنید تا متخصص اطفال به شما اجازه دهد.
کودکان در حال غذا خوردن
هنگامی‌که به این نتیجه رسیدید کودک شما برای خوردن پنیر کاملا آماده است، چند روش برای معرفی پنیر به او وجود دارد:لقمه‌های پنیر به اندازه‌ای باشد که کودک بتواند آنها را با دست بگیرد. برای بچه‌های یک ساله، لقمه‌های غذا باید به اندازه ناخن انگشتان دستشان باشد تا بتوانند به راحتی آن را قورت دهندمخلوط کردن پنیر با سبزیجات پخته شده و خشک کردن آن.اضافه کردن کمی پنیر به تخم‌مرغ وقتی در حال درست کردن نیمرو هستید.
پنیر را برای صبحانه بخوریم یا برای شام؟
محمد عسکرفراشاه، متخصص طب ایرانی گفت: اصولاً پنیر غذایی خوبی برای صبحانه نیست؛ از نظر طب ایرانی مزاج پنیر سرد و تر بوده و مانع فعالیت مغزی کامل می‌شود که معمولاً در صبحگاه برای کار و تلاش مورد نیاز است.یکی از مشکلات تغذیه امروز ما ایرانی‌ها اهمیت ندادن خیلی از مردم به وعده مهم صبحانه است به طوریکه خیلی از افراد این وعده مهم غذایی را نادیده می‌گیرند و در میان سایر افرادی که صبحانه می‌خورند, رایج‌ترین ماده مصرفی آنها نان و پنیر است! توصیه به مصرف و علاوه بر آن مصرف پنیر با خیار و گوجه فرنگی آن هم در فصل سرما اثرات نامطلوب آن را چندین برابر می‌کند.
پنیر برای صبحانه بهتر است یا شام؟
در مطالعات جدید علمی ثابت شده که جذب کلسیم بیشتر در شب صورت می‌پذیرد و بهتر است پنیر به عنوان یک ماده مغذی در شب مصرف شود و ثانیاً پنیر با مصلحات (اصلاح کننده) یعنی همراه با گردو، سیاهدانه، آویشن و زنیان* Ajwain مصرف شود.
* زنیان Ajwain : از جمله گیاهان دارویی مفید بوده، از مهمترین خواص زنیان خاصیت میکروب کشی آن است.
خیلی از ضعف‌ها و کسالت‌ها در بین دانش‌آموزان و کارمندان به علت عدم به کاربردن همین آموزه طب ایرانی است؛ باید توجه داشت که بهترین صبحانه شامل مربای بالنگ، مربای به، مربای هویچ و مربای پوست پسته برای معده‌هایی سرد یا ضعیف و مربای آلبالو و مربای زرشک برای معدهای گرم و حریره بادام، شیر‌برنج با کمی دارچین یا زعفران، عسل و شیره انگور است.بیماران دیابتی بهتر است از میوه‌های پخته شده بدون شیرینی نظیر به، سیب یا هویج همراه با نان بهره ببرند و نکته آخر اینکه بهتر است نوشیدنی‌ها نظیر چای یا شیر یک ساعت با غذا خوردن فاصله داشته باشد.
نظر شما برای انتخاب پنیر صبحانه‌تان باید به چه نکاتی دقت کنید؟ آیا فقط باید به ذائقه و سلیقه خود توجه کنید یا ارزش تغذیه‌ای پنیر هم مهم است؟! به نظر شما متخصصان تغذیه برای انتخاب پنیر صبحانه، چه مواردی را در نظر می‌گیرند؟پنیر سفید یا پنیر فتا، از لحاظ تغذیه‌ای ارزش بیشتری دارد زیرا نسبت به پنیر خامه‌ای، چربی بسیار کمتری داشته و نسبت به پنیر تبریزی هم نمک کمتری دارد؛ پس اگر رژیم دارید، این پنیر گزینه مناسبی برای شماست.
پنیر سفید بهتر است مخصوصا اگر کم‌چرب و کم‌نمک باشد
پنیر خامه‌ای بدترین پنیر برای مصرف روزمره است، زیرا چربی بسیار زیادی دارد و چربی پنیر فتا و پنیر تبریزی تفاوت چندانی با هم ندارد اما ایرادی که به پنیر تبریزی یا سایر پنیرهای محلی وارد است، این است که برای مدتی طولانی- بین 6 ماه تا یک‌سال- در آب نمک نگهداری می‌شود و به همین دلیل به «پنیر کهنه تبریزی» هم معروف است. اما علت نگهداری طولانی‌مدت پنیر در آب‌نمک این است که آب‌نمک باعث آبگیری بهتر از لخته پنیر شده، طعم پنیر را بهتر می‌کند و البته میکروب‌های موجود در پنیر را از بین می‌برد و به این ترتیب احتمال رشد میکروب بروسلا، عامل تب مالت در پنیر به صفر می‌رسد.اما ماجرا این است که وقتی پنیرهایی از این دست کهنه می‌شوند، ماده‌ای به نام «تیرامین» در آن تولید می‌شود که یک ماده آمینی است و باعث بروز سردرد در برخی از مصرف‌کنندگان این نوع پنیرها می‌شود. این سردردها معمولا بی‌علت هستند و خطرناک نیستند؛ فقط باعث آزار فرد می‌شوند. تیرامین در پنیرهای پاستوریزه وجود ندارد و در پنیرهای کهنه، رفته رفته تولید شده و به مرور زمان غلظت بیشتری پیدا می‌کند و با تحریک اعصاب مغز باعث بروز سردردهای جزئی می‌شوند. به همین دلیل به نظر من پنیر سفید کم‌چرب و کم‌نمک بهتر است که البته در بازار برخی از این پنیرها با شیر خشک و شیرهای کم‌کیفیت ساخته می‌شود، بنابراین بهتر است افراد از برندهای شناخته شده استفاده کنند.
پنیر خامه‌ای، هرگز!
همان‌طور که از نامش پیداست، در پنیر خامه‌ای چربی زیادی وجود دارد و به همین دلیل، این پنیر از نظر تغذیه‌ای یکی از آخرین انتخاب‌ها باید باشد، زیرا چربی گوشت و لبنیات از نوع چربی‌های اشباع است که برای سلامت فرد به هیچ‌وجه مناسب نیست. به همین دلیل بسیار مهم است یک فرد سالم، چربی گوشت و لبنیات را در برنامه غذایی خود به کمترین مقدار ممکن برساند. البته پنیر فتا و پنیر تبریز از لحاظ چربی در یک رتبه قرار دارد، بنابراین تفاوت آنچنانی از لحاظ تغذیه‌ای با هم ندارد.پس، از آنجا که پنیر یک خوراکی تخمیری است و نوع تخمیرش باعث ایجاد تغییر در طعم و عطر و بویش می‌شود، می‌توانیم با توجه به ذائقه و سلیقه، پنیرهای متفاوتی را در برنامه غذایی خود بگنجانیم. البته بهتر است در این میان از پنیرهایی که درصد چربی و نمک کمتری دارند- در کل لبنیات کم‌چرب‌تر- استفاده کنیم.همان‌طور که از نامش پیداست، در پنیر خامه‌ای چربی زیادی وجود دارد و به همین دلیل، این پنیر از نظر تغذیه‌ای یکی از آخرین انتخاب‌ها باید باشد، زیرا چربی گوشت و لبنیات از نوع چربی‌های اشباع است که برای سلامت فرد به هیچ‌وجه مناسب نیست.
پنیر فتا بهتر است
اساسا پنیر نوعی پروتئین است که به صورت لخته شده از شیر گرفته می‌شود و مزیت پنیرها بر اساس میزان چربی‌شان نسبت به یکدیگر است. چربی لبنیات چون از نوع کلسترول است پس از نوع چربی بدی است، هرچه پنیر کم‌چرب‌تر باشد، مرغوبیت و ارزش تغذیه‌ای بیشتری دارد. بین این 3 نوع پنیر، پنیر سفید یا همان پنیر فتا مورد مناسبی است زیرا چربی کمتری دارد. همچنین پنیر خامه‌ای طبیعتا به دلیل میزان چربی زیادی که دارد و به دلیل ترکیب شدنش با خامه، توصیه می‌شود که سهم کوچک‌تری در رژیم‌غذایی فرد داشته باشد.